#Blogoscars 2014 - Τα αντιμπλογκόσκαρς

Όπως ξεκινάμε κάθε χρονιά: "Warning: Τhis is a diary of hate! Σκόπευα στην τελευταία μου ανάρτηση για τα blogoscars να δώσω μιά μικρή δικαιολόγηση για όσους ηθοποιούς, σκηνοθέτες, ταινίες άφησα απ'έξω. Επειδή, όμως, η όλη διαδικασία βασίζεται στο fun & fan factor, σκέφτηκα πως θα ήταν καλύτερα να..."κράξω" με μιά λίστα. Χωρίς, λοιπόν, να θέλω να προσβάλλω τις επιλογές των υπολοίπων στις δικές τους λίστες και χωρίς, απαραίτητα, να σημαίνει οτί οι ίδιοι καλλιτέχνες του χρόνου δε θα είναι διακριθέντες, σας παρουσιάζω τα αντι-blogoscars μου..."

 August: Osage County

 Κορεσμός οιστρογόνων, overacting και όλων των σεναριακών απιθανοτήτων. Μην πατήσετε σε αυτό το σπίτι, γίνεται του "Ρετιρέ"...


 Captain Phillips

 Όποιος έχει βαρεθεί την παρκινσονική κάμερα του Greengrass, να σηκώσει το χέρι...



 The Counselor

 Τί βερμπαλισμός ήταν αυτός; Τί λεκτική αφασία ήταν αυτή; Τί έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα; Γενικώς, wtf;



 Los Amantes Pasajeros

  Ή πώς ο Almodovar ΔΕΝ επέστρεψε στην κωμωδία..



Only God Forgives

 Άν δε θέλουν, ο μεν πρωταγωνιστής να καταντήσει prop, ο δε σκηνοθέτης να χαρακτηριστεί σαν ένας από τους πλέον εστετιστές όλων των εποχών, πρέπει ταχύτατα να επαναπροσδιορίσουν ή να διακόψουν την καλλιτεχνική τους σχέση..


 Le passé

Το μυριστήκαμε με το " Ένας Χωρισμός" και εδώ επιβεβαιωθήκαμε. Ο Farhadi είναι μεγάλο φιάσκο και όσο πλησιάζει το επιτηδευμένα πομπώδες και πολύπλοκο, περισσότερο από το αυθόρμητο και πρωτότυπο, προσωπικά θα τον τοποθετώ στη ζώνη "Μega, lead in για το δελτίο".


 Passion

Πού είναι οι εποχές που έκανες ταινιάρες ρε συ DePalma;; Ο άνθρωπος είναι από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες, για κάποιον αδιευκρίνιστο, όμως, λόγο επιμένει να γυρίζει βιντεοταινίες για το ALTER (R.I.P)


 Prisoners

H ταινία που με πλήγωσε βαθύτατα. Dreamy ερμηνείες, οργασμική φωτογραφία από τον Roger Deakins, σενάριο παρόμοιο με όλα εκείνα τα ηθικά διλήμματα με τα οποία μας έχει θολώσει στο παρελθόν ο Dennis Lehane, σκηνοθεσία to the point. Οπότε, γιατί βρίσκεται στα αντι-blogoscars; Για το τελευταίο ένα τέταρτο. Η εξομολόγηση του "κακού", που τόσο κλισέ έχουμε να την δούμε από τότε που ο Brosnan κυκλοφορούσε ακόμα με licence to kill, αλλά και η σκηνή της σφυρίχτρας που τόσο πολύ "φώναζε" οτί έπρεπε να λείπει. Ήταν σαν ο διανοητικά ανάπηρος παραγωγός, να την έδωσε για test screening και να πετάχτηκαν όλα τα βό'ι'δα και να φώναξαν εν χορώ: "Ούτε ένας υπεργκόμενος χαμένος μέχρι το τέλος της ταινίας". Αντιμπλογκόσκαρ, λοιπόν, για την κάθαρση που δεν ήρθε ποτέ...


 Upstream Color

Σοβαρευτείτε λίγο. Τί γουρούνια και μαλακίες;; Πέρα από το ονειρικό, είναι η αλήθεια, μοντάζ, η ταινία αποτέλεσε πανηγυρικά τη δηθενιά της χρονιάς. Σαν να βάζεις στο μπλέντερ Cassavetes και Lynch και να βγαίνει η απόλυτη νερωμένη σούπα. Στην ίδια κατηγορία και το "Α Field In England". Χίλες φορές Borgman...


 Kick-Ass 2

Για καθαρά εικαστικούς, αλλά και για προσωπικούς λόγους, η θέαση του "Κick-Ass" υπήρξε από τις καλύτερες κινηματογραφικές μου εμπειρίες. Με την αλλαγή σκηνοθέτη, το έξυπνο έγινε εξυπνακίστικο και το quirky έγινε weird και camp..


Τέλος,  πέρασαν και δεν ακούμπησαν, αλλά όχι και για αντι-blogoscars: Philomena, Nebraska, Dallas Buyers Club, All Is Lost, Spring Breakers, Inside Llewyn Davis, The Congress, Filth, Only Lovers Left Alive.