ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ 13

ΣΚΗΝΗ 1-ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ-ΥΠΟΓΕΙΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ-ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΗ ΩΡΑ-ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Ο χώρος φωτίζεται από χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια που τρεμοπαίζουν και,συχνά,σβήνουν και από μία μικρή ξυλόσομπα.Ακούγεται ένας χριστουγεννιάτικος ρυθμός από ένα μουσικό κουτί.Στον τοίχο ράφια με κονσέρβες,φαινομενικά άχρηστα αντικείμενα,αυτοσχέδια όπλα,σίδερα,σωλήνες,μποτίλιες γεμάτες βρώμικο νερό και λίγα βιβλία.Πίσω από ένα ξύλινο γραφειάκι,γεμάτο και αυτό με,μάλλον,άχρηστα αντικείμενα και ένα περίστροφο,βρίσκουμε καθισμένο έναν 55χρονο ρακένδυτο άνδρα να κοιτάζει απροσδιόριστα,και με κάποια δόση τρόμου,στα αριστερά του.Σε λίγα δευτερόλεπτα,στρέφει το βλέμμα του ευθεία και ξεκινά να μιλά σε έναν αναμμένο ασύρματο.
ΑΝΔΡΑΣ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ: «Ελπίζω να μ’ακούς.Άν όπως έλεγαν,παλιά,ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες,τότε στις λεπτομέρειες της δικής μου ζωής κρύβονται σύσσωμες οι βρώμικες ορδές της Κόλασης.Πίστεψε με,όμως,πως ούτε καν εκείνος ο αναθεματισμένος με τα κέρατα και με όλη του την πονηριά,δε θα άντεχε δευτερόλεπτο εκεί πάνω.Γιατί εκεί (Δείχνει με το δάχτυλο του προς τα επάνω,την επιφάνεια της Γής),συμβαίνει κάτι παραπάνω από σατανικό και ανίερο:Δεν έχει μείνει ούτε Θεός,ούτε Διάβολος.Ούτε κάν η ανάμνηση τους.Παρελθόν και μέλλον έχουν γίνει ένα.Υπάρχει,μόνο,το παρόν,το τώρα...
Πέρασαν,κιόλας,20 χρόνια από την τελευταία φορά που είδα άλλον άνθρωπο και 15 από τότε που έχω να δώ την Απειλή.Ήταν εξωγήινοι;Μηχανές;Άνθρωποι;Δεν έχει σημασία πλέον.Σημασία έχει οτί (αηδιασμένος) θυμάμαι τα ουρλιαχτά τους.Και,τώρα,στέκομαι εδώ,γερασμένος,ανήμπορος να νιώσω χαρά και,κυρίως,χωρίς καμιά ελπίδα να την αναγνωρίσω ποτέ σε ξένα μάτια....
Η φωνή του αρχίζει να σπάει.Ξεροκαταπίνει.Ανοίγει ένα κουτί που βρίσκεται επάνω στο γραφείο και βγάζει ένα σκονισμένο και κλειστό πακέτο με άφιλτρα τσιγάρα.Το ανοίγει,ανάβει ευλαβικά ένα τσιγάρο(χρησιμοποιώντας σπίρτο)με χέρι τρεμάμενο,και συνεχίζει να μιλά στον ασύρματο.
ΑΝΔΡΑΣ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ : (Με βαθύ αναστεναγμό) Απόκαμα.Απόψε,θα κάψω τα τελευταία βιβλία μου για να αντέξω αυτό το κρύο βράδυ.Κάποτε,το έλεγαν Χριστούγεννα και ούτε θυμάμαι το γιατί.Όσα γνώρισα για την «αλλοτινή ζωή»,τα γνώρισα μέσα από αυτές τις σελίδες(κοιτώντας τα βιβλία του).Μαζί τους,καίω ότι απέμεινε απ’ τη ψυχή μου.Το κομμάτι εκείνο που με κρατούσε ακόμα άνθρωπο..
Με μία βιαστική κίνηση αρπάζει τα λιγοστά βιβλία,όλα του Ιουλίου Βέρν,και τα πετά στη μικρή σομπίτσα που τον κρατά ζεστό. (συνεχίζει)
ΑΝΔΡΑΣ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ : Άν επέζησες κάπου εκεί έξω,σε εκλιπαρώ να τολμήσεις και να βγείς στην επιφάνεια.Για 30 χρόνια ιχνηλατώ,ευλαβικά,την Απειλή και είμαι,πλέον,σίγουρος οτί έπαψε να υπάρχει.Παρασσιτούσα στα σωθικά Της.Διδάχθηκα από τις πρακτικές Της.Η μοίρα μας έμελλε να είναι κοινή και ας μην κατάφερα ποτέ να επαναστατήσω εναντίον Της.Για να επαναστατήσεις,θα πρέπει να έχεις κάτι να χάσεις... (μικρή παύση).Και τώρα,χωρίς την Απειλή,χάνομαι και εγώ..
(Μετά από λίγα δευτερόλεπτα παύσης,ο επιζήσαντας,αρχίζει να δακρύζει και βαθιά συγκινημένος,συνεχίζει να μιλά)
ΑΝΔΡΑΣ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ: Όποιος κι αν είσαι,όπου και αν είσαι, εύχομαι να βρείς το θάρρος να ανέβεις στο φώς.Να κάνεις μια καινούργια αρχή.Πάνω απ’όλα,εύχομαι να νιώσεις όσα δεν κατάφερα εγώ να νιώσω ...
Στο σημείο αυτό σβήνει το τσιγάρο και το πλάνο κλειδώνει σταδιακά στο πρόσωπο του.Στα αριστερά του προσώπου του εμφανίζεται η κάνη από το περίστροφο που βρισκόταν επάνω στο γραφείο,χωρίς να βλέπουμε το χέρι που το κρατάει.Το όπλο εκπυρσοκροτεί,το κεφάλι χάνεται βίαια από το πλάνο(λόγω της σφαίρας),η κάνη,όμως,παραμένει όρθια.Στον ασύρματο,ακούγεται μία γυναικεία φωνή.
ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ: Άνθρωπε!Άνθρωπε,με ακούς;(Μικρή παύση)Με ακούς; Άν τα πράγματα είναι έτσι όπως τα λές,νομίζω οτί υπάρχει ακόμα ελπίδα.Με λένε Ελένη και βρίσκομαι στο καταφύγιο 13.Θα προσπαθήσω να ανέβω στην επιφάνεια.Άνθρωπε,με ακούς;Πού βρίσκεσαι;
Η κάνη κατεβαίνει και εξαφανίζεται από το πλάνο.Λίγα δευτερόλεπτα σιωπής.
FADE OUT
Στην οθόνη εμφανίζεται το εξής μήνυμα:
«H ειρήνη θα έρθει,όταν ο τελευταίος άνθρωπος στη γή δολοφονήσει τον προτελευταίο»
Μετά από ένα δευτερόλεπτο,κάτω από το παραπάνω μήνυμα,εμφανίζεται και το όνομα εκείνου στον οποίο ανήκει η φράση:
Αδόλφος Χίτλερ