Inception.
4)
Enter The Void.
3)
The American.
2)
Another Year.
1)
The Black Swan.
That's all folks!Θα σας ενημερώσω σύντομα για τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα,κάνοντας και μια μικρή αποτίμηση της εμπειρίας των blogoscars...
Τρίτη 29 Μαρτίου 2011
Blogoscars Part IX - Best Movies #5 - #1
5)
Inception.
4)
Enter The Void.
3)
The American.
2)
Another Year.
1)
The Black Swan.
That's all folks!Θα σας ενημερώσω σύντομα για τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα,κάνοντας και μια μικρή αποτίμηση της εμπειρίας των blogoscars...
Inception.
4)
Enter The Void.
3)
The American.
2)
Another Year.
1)
The Black Swan.
That's all folks!Θα σας ενημερώσω σύντομα για τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα,κάνοντας και μια μικρή αποτίμηση της εμπειρίας των blogoscars...
Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011
Blogoscars Part VIII - Best Movies #10 - #6
10)
The King's Speech.
9)
The Social Network.
8)
The Town.
7)
Kick Ass.
6)
The Killer Inside Me.
The King's Speech.
9)
The Social Network.
8)
The Town.
7)
Kick Ass.
6)
The Killer Inside Me.
Κυριακή 27 Μαρτίου 2011
Blogoscars Part VII -Best Movies #20 - #11
Xωρίς λόγια...
20)
Wall Street-Money Never Sleeps.
19)
The Fighter.
18)
Legend Of The Guardians-Τhe Owls of Ga'Hoole.
17)
I Love You Phillip Morris.
16)
Defendor.
15)
Brooklyn's Finest.
14)
Daybreakers.
13)
All Good Things.
12)
Megamind.
11)
Ghost Writer.
20)
Wall Street-Money Never Sleeps.
19)
The Fighter.
18)
Legend Of The Guardians-Τhe Owls of Ga'Hoole.
17)
I Love You Phillip Morris.
16)
Defendor.
15)
Brooklyn's Finest.
14)
Daybreakers.
13)
All Good Things.
12)
Megamind.
11)
Ghost Writer.
Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011
Blogoscars Part VI - Best Actress
Τα είπαμε και στην εισαγωγή για το β'γυναικείο...
10)
Halle Berry για το Frankie And Alice.Θα μπορούσε να είναι και ο ρόλος της ζωής της.Είναι τόσο πρόσφατο,όμως,το United States Of Tara και,έτσι,οι συγκρίσεις γίνονται αναπόφευκτα.
9)
Τilda Swinton για το I Am Love.Παγωμένη βασίλισσα για πολλούς,εξωγήινη φιγούρα για άλλους,δεν παύει να είναι,όμως,ηθοποιός με παιδεία και το αποδεικνύει και φέτος.
8)
Αmanda Seyfried για το Chloe.Τρέμουν τα χείλια της Scarlett...
7)
Anne Hathaway για το Love And Other Drugs.Σε μία τόσο μέτρια ταινία,κατάφερε να μου αλλάξει γνώμη και για το άν είναι καλή ηθοποιός και για το άν είναι ωραία γυναίκα...
6)
Hailee Steinfeld για το True Grit.Η πραγματική πρωταγωνίστρια του έργου.
5)
Julian Moore για το The Kids Are Alright.Δε ξετρελάθηκα με την ταινία,εδώ,όμως,μιλάμε για ερμηνευτικό μεγαθήριο που δύσκολα αγνοείς...
4)
Alicja Bachelda για το Ondine.Μία εικόνα,χίλιες λέξεις...
3)
Κirsten Dunst για το Αll Good Things.Aπό τα δυναμικότερα κινηματογραφικά come back.Μαγικό πλάσμα σε αυτήν την ταινία...
2)
Carey Mulligan για το Never Let Me Go.Συγκλονιστική ερμηνεία.Ηθοποιός που μπορεί να σε πείσει και για το πιό απίστευτο...
1)
Νatalie Portman για το The Black Swan.Τα λόγια είναι περιττά.Φέτος θα ήταν ξεκάθαρα η χρονιά της άν δεν υπήρχε η Lesley Manville...
10)
Halle Berry για το Frankie And Alice.Θα μπορούσε να είναι και ο ρόλος της ζωής της.Είναι τόσο πρόσφατο,όμως,το United States Of Tara και,έτσι,οι συγκρίσεις γίνονται αναπόφευκτα.
9)
Τilda Swinton για το I Am Love.Παγωμένη βασίλισσα για πολλούς,εξωγήινη φιγούρα για άλλους,δεν παύει να είναι,όμως,ηθοποιός με παιδεία και το αποδεικνύει και φέτος.
8)
Αmanda Seyfried για το Chloe.Τρέμουν τα χείλια της Scarlett...
7)
Anne Hathaway για το Love And Other Drugs.Σε μία τόσο μέτρια ταινία,κατάφερε να μου αλλάξει γνώμη και για το άν είναι καλή ηθοποιός και για το άν είναι ωραία γυναίκα...
6)
Hailee Steinfeld για το True Grit.Η πραγματική πρωταγωνίστρια του έργου.
5)
Julian Moore για το The Kids Are Alright.Δε ξετρελάθηκα με την ταινία,εδώ,όμως,μιλάμε για ερμηνευτικό μεγαθήριο που δύσκολα αγνοείς...
4)
Alicja Bachelda για το Ondine.Μία εικόνα,χίλιες λέξεις...
3)
Κirsten Dunst για το Αll Good Things.Aπό τα δυναμικότερα κινηματογραφικά come back.Μαγικό πλάσμα σε αυτήν την ταινία...
2)
Carey Mulligan για το Never Let Me Go.Συγκλονιστική ερμηνεία.Ηθοποιός που μπορεί να σε πείσει και για το πιό απίστευτο...
1)
Νatalie Portman για το The Black Swan.Τα λόγια είναι περιττά.Φέτος θα ήταν ξεκάθαρα η χρονιά της άν δεν υπήρχε η Lesley Manville...
Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
Blogoscars Part V - Best Actor
Η μόνη λίστα στην οποία έχω κάποιο κενό,κυρίως,γιατί δεν έχω καταφέρει ακόμη να δώ το "Barney's Version".Λατρεύω Paul Giamatti και έχω ακούσει τα καλύτερα για την ερμηνεία του.Ελπίζω να το έχουν δεί αρκετοί από τους υπόλοιπους bloggers και να αποδώσουν τα εύσημα.Πάμε,όμως,στη δική μου δεκάδα για τώρα...
10)
Ray Winstone για το 44 Inch Chest.Σε κερδίζει από την πρώτη κιόλας σκηνή.Εκεί,που στέκεται αμίλητος και ακούνητος ακούγωντας το "Without You"...
9)
Jesse Eisenberg για το The Social Network.Δεν είμαι fan του συγκεκριμένου ηθοποιού,το geek στοιχείο,όμως,που απαιτούσε ο ρόλος,το εξυπηρέτησε άριστα.
8)
Αaron Johnson για το Kick Ass.Δεν είναι τυχαία η φώτο που χρησιμοποίησα,καθώς η θέση του στη λίστα μου είναι,μάλλον,τιμιτική για τη συνολική φετινή του παρουσία.Κονταροχτυπιέται με τον Andrew Garfield για το Next Best Thing...
7)
James Franko για το 127 Hours.Για τα ψήγματα James Dean που διακρίνω στο βλέμμα του...
6)
Robert Duvall για το Get Low.Βιβλική φιγούρα,τεράστιος ηθοποιός.
5)
Jim Carrey για το I Love You Phillip Morris.Άψογος,στον πλέον ξεχωριστό ρόλο της καριέρας του.
4)
Colin Firth για το The King's Speech.Εκπληκτικός,μα κάπως διεκπαιρεωτικός.To άξιζε περισσότερο πέρυσι για το "A Single Man".
3)
Cassey Affleck για το The Killer Inside Me.Για την εκπληκτική διαχείριση ενός βίαιου ρόλου.
2)
Εdward Norton για το Leaves Of Grass.Μετά από πολύ καιρό μας έδωσε ένα σπουδαίο ρόλο και μας θύμισε γιατί τον αγαπήσαμε στα late 90's...
1)
George Clooney για το The American.Le Samurai,βρήκες το μάστορα σου.Ρόλος υπόκωφης έντασης και κινηματογραφικής μαγείας.
10)
Ray Winstone για το 44 Inch Chest.Σε κερδίζει από την πρώτη κιόλας σκηνή.Εκεί,που στέκεται αμίλητος και ακούνητος ακούγωντας το "Without You"...
9)
Jesse Eisenberg για το The Social Network.Δεν είμαι fan του συγκεκριμένου ηθοποιού,το geek στοιχείο,όμως,που απαιτούσε ο ρόλος,το εξυπηρέτησε άριστα.
8)
Αaron Johnson για το Kick Ass.Δεν είναι τυχαία η φώτο που χρησιμοποίησα,καθώς η θέση του στη λίστα μου είναι,μάλλον,τιμιτική για τη συνολική φετινή του παρουσία.Κονταροχτυπιέται με τον Andrew Garfield για το Next Best Thing...
7)
James Franko για το 127 Hours.Για τα ψήγματα James Dean που διακρίνω στο βλέμμα του...
6)
Robert Duvall για το Get Low.Βιβλική φιγούρα,τεράστιος ηθοποιός.
5)
Jim Carrey για το I Love You Phillip Morris.Άψογος,στον πλέον ξεχωριστό ρόλο της καριέρας του.
4)
Colin Firth για το The King's Speech.Εκπληκτικός,μα κάπως διεκπαιρεωτικός.To άξιζε περισσότερο πέρυσι για το "A Single Man".
3)
Cassey Affleck για το The Killer Inside Me.Για την εκπληκτική διαχείριση ενός βίαιου ρόλου.
2)
Εdward Norton για το Leaves Of Grass.Μετά από πολύ καιρό μας έδωσε ένα σπουδαίο ρόλο και μας θύμισε γιατί τον αγαπήσαμε στα late 90's...
1)
George Clooney για το The American.Le Samurai,βρήκες το μάστορα σου.Ρόλος υπόκωφης έντασης και κινηματογραφικής μαγείας.
Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011
Blogoscars Unofficial Entry - Τα αντι-blogoscars
Warning:Τhis is a diary of hate!Σκόπευα στην τελευταία μου ανάρτηση για τα blogoscars να δώσω μιά μικρή δικαιολόγηση για όσους ηθοποιούς,σκηνοθέτες,ταινίες άφησα απ'έξω.Επειδή,όμως,η όλη διαδικασία βασίζεται στο fun & fan factor,σκέφτηκα πως θα ήταν καλύτερα να..."κράξω" με μιά λίστα.Χωρίς,λοιπόν,να θέλω να προσβάλλω τις επιλογές των υπολοίπων για τις δικές τους λίστες και χωρίς,απαραίτητα,να σημαίνει οτί οι ίδιοι καλλιτέχνες του χρόνου δε θα είναι διακριθέντες,σας παρουσιάζω τα αντι-blogoscars μου,με πολλές ισοβαθμίες για να χωρέσω όσους αποφάσισα να αγνοήσω παντελώς φέτος.(Προσοχή:Δεν αποτελεί κατηγορία "Χρυσά Βατόμουρα",στην πλειονότητα της,αλλά μια λίστα από ανθρώπους,κινήματα και δημιουργήματα που συνήθως έχουν ανταπόκριση,αλλά φέτος δεν κατάφεραν να με αγγίξουν)
10)
Ευρωπα'ι'κό σινεμά.Δεν έχει περάσει,ξανά,χρονιά με τόσο λίγες ευρωπα'ι'κές ταινίες στα top των επιλογών μου.Δε μπορώ να δεχθώ οτί το ευρωπα'ι'κό σινεμά βρίσκεται σε μαρασμό,με εξαίρεση,όμως,το αγγλικό σινεμά,για φέτος πιάσαμε πάτο...
9)
Joel & Ethan Coen.Αποτελούν,πλέον,το Γιώργο Νταλάρα της έβδομής τέχνης:Προσπαθούν με απόλυτη επιμέλεια να συμπεριλάβουν ΟΛΑ τα κινηματογραφικά είδη στο ρεπερτόριο τους.Και άν άλλες χρονιές η προσπάθεια τους ήταν ευγενής,ώς και επιτυχημένη,φέτος δε με έπεισαν στο ελάχιστο.Φανταστείτε του χρόνου που διασκευάζουν και το Gambit.H γενικότερη απέχθεια μου για τα remakes,λοιπόν,αλλά και η αποδοχή του "Miller's Crossing" ώς της μόνης ταινίας των Κοέν που αγγίζει το άριστο,οδήγησαν τους συμπαθείς αδερφούς στα αντι-blogoscars.
και
Αlejandro Gonzalez Inarritu.Ο Φώσκολος θα έκλαιγε από συγκίνηση...
8)
Τim Burton."Ιt's not a remake,it's a re-imagining" φώναζε πρίν κάποια χρόνια για το "Planet Of The Apes".Αναρωτιέμαι τί θα είχε να πεί τώρα για το "Alice In Wonderland".Άς παραδεχθούμε οτί εξακολουθούμε να προμοτάρουμε το μύθο και όχι τον καλλιτέχνη.Eπειδή,λοιπόν,κακοδιαχειρίστηκε μία από τις αγαπημένες ιστορίες και επειδή "έκαψε" τη Mia Wasikova(όποιος την έχει δεί στο "In Treatment" καταλαβαίνει για τί ερμηνευτική ελπίδα μιλάμε),η 8η θέση του αξίζει.
7)
David Fincher.Οι σχέσεις στοργής με το σκηνοθέτη τερμάτισαν όταν είδα το "Zodiac" και,κυρίως,όταν διαπίστωσα οτί οι περισσότεροι το λάτρεψαν για να το λατρέψουν.Πρέπει να επιστρέψει σε πιο θαρραλέα projects...
6)
Shutter Island.Λίγο το polliticaly correct φινάλε,λίγο οι φανφάρες του Leo(θα τα πούμε και πιό πάνω για δαύτον) και λίγο το οτί ο Marty είναι ο μόνος,πλέον,από τους "μεγάλους" σκηνοθέτες που αναλαμβάνει projects κατά παραγγελία,με έκαναν να αδιαφορήσω για τη ταινία.Περίμενα περισσότερα...
5)
Uncle Boonme recalls his past lives.Πρόκειται για το νικητή των Καννών,με πρόεδρο τον Burton.Κατάλαβες τώρα!Μιλάμε για τεράστιο άθλο,να πέρνεις το πλέον πανανθρώπινο ζήτημα,το θέμα του θανάτου,και να το κάνεις αγνώριστο.Ο σκηνοθέτης είδε το θέμα μέσα από τα μάτια της θρησκείας και του τόπου και απέτυχε.Βάλτε μέσα και "σύνδρομα" για κομμουνισμό,αντάρτες κτλ.και καταλαβαίνετε που καταλήγουμε...
4)
Leonardo Di Caprio.Απορώ πώς όλοι οι σπουδαίοι σκηνοθέτες τον θέλουν για "μούσα" τους.Τον παραδέχομαι,όμως,και για αυτό.Προσωπικά,με έχει πείσει μονάχα στο "Revolutionary Road".Τη σβούρα σου και σ'άλλη παραλία...
Και
David Yates.Εδώ μιλάμε,μάλλον,για βατόμουρο.Γιατί λοξοκοιτάει επικίνδυνα άλλα εφηβικά αιμοσταγή "έπη" και γιατί προσέθεσε ένα ρεαλισμό στη σειρά που κλέβει πολλά από το παραμύθι.Πού είστε Chris Colombus,Alfonso Cuaron και,κυρίως,Mike Newell???
3)
Winter's Bone.Ίσως να φταίει που το είδα φρεσκοεγχειρισμένος στο 401,μαζί με 3 "σειρές" που είχα γνωρίσει την προηγούμενη μέρα.Όλοι πάντως του βάλαμε ένα τίμιο εξαράκι στα δέκα.Τίμιο,που απέχει μακράν,όμως,από τη μαζική υστερία που επικράτησε φέτος για την ταινία.Ανεξάρτητο και αμερικάνικο είναι δύο έννοιες που,για εμένα,δε συμβαδίζουν,άσε που αυτή η άθλια προφορά των rednecks μου προκαλεί αλλεργία...
2)
Τοy Story 3.Σκεφτόμουν πολύ σοβαρά,κάποτε,να κάνω τατουάζ το όνομα "ΑΝDY" στην πατούσα μου.Τόσο fan της διλογίας.Όμως,για εμένα,η τρίτη ταινία έχασε μια μοναδική ευκαιρία να κρατήσει τα πράγματα απλά και να γίνει μέρος της σπουδαιότερης,ίσως,τριλογίας.Η εισαγωγή ενός καταθλιπτικού αρκουδιού ώς arch-villain και η πολλαπλή επανάλειψη της "σούπας"-"θα μας παίξει,δε θα μας παίξει ο Αndy",με απογοήτευσαν.Θα μπορούσαμε να μιλάμε για αριστούργημα.
Και
Scott Pilgrim Vs.The World.Και ψυχή έχω και fan του Edgar Wright είμαι.Ίσως επειδή σιχαίνομαι τον Cera,ίσως γιατί το comic fun κομμάτι της χρονίας μου το είχαν,ήδη,καλύψει τα "Defendor" και "Kick Ass",κάτι,πάντως,δε μου πήγε καλά στην όλη ταινία...
1)
Βlue Valentine.Το overacting έδινε και έπαιρνε,όπως και η δηθενιά στη σκηνοθεσία.Το "μισώ" κυρίως,όμως,γιατί αποφάσισε να μας δείξει την κατάσταση Α και Β σε ένα ζευγάρι,αγνοώντας το προφανές και πιό σημαντικό:Τί τους οδήγησε από το Α στο Β?Αποκλειστικά για φρεσκοχωρισμένους ή για χρόνια μπακούρια που αναπολούν,ακόμη,την πρωτη γκόμενα που τους είπε 'Καλημέρα'....
10)
Ευρωπα'ι'κό σινεμά.Δεν έχει περάσει,ξανά,χρονιά με τόσο λίγες ευρωπα'ι'κές ταινίες στα top των επιλογών μου.Δε μπορώ να δεχθώ οτί το ευρωπα'ι'κό σινεμά βρίσκεται σε μαρασμό,με εξαίρεση,όμως,το αγγλικό σινεμά,για φέτος πιάσαμε πάτο...
9)
Joel & Ethan Coen.Αποτελούν,πλέον,το Γιώργο Νταλάρα της έβδομής τέχνης:Προσπαθούν με απόλυτη επιμέλεια να συμπεριλάβουν ΟΛΑ τα κινηματογραφικά είδη στο ρεπερτόριο τους.Και άν άλλες χρονιές η προσπάθεια τους ήταν ευγενής,ώς και επιτυχημένη,φέτος δε με έπεισαν στο ελάχιστο.Φανταστείτε του χρόνου που διασκευάζουν και το Gambit.H γενικότερη απέχθεια μου για τα remakes,λοιπόν,αλλά και η αποδοχή του "Miller's Crossing" ώς της μόνης ταινίας των Κοέν που αγγίζει το άριστο,οδήγησαν τους συμπαθείς αδερφούς στα αντι-blogoscars.
και
Αlejandro Gonzalez Inarritu.Ο Φώσκολος θα έκλαιγε από συγκίνηση...
8)
Τim Burton."Ιt's not a remake,it's a re-imagining" φώναζε πρίν κάποια χρόνια για το "Planet Of The Apes".Αναρωτιέμαι τί θα είχε να πεί τώρα για το "Alice In Wonderland".Άς παραδεχθούμε οτί εξακολουθούμε να προμοτάρουμε το μύθο και όχι τον καλλιτέχνη.Eπειδή,λοιπόν,κακοδιαχειρίστηκε μία από τις αγαπημένες ιστορίες και επειδή "έκαψε" τη Mia Wasikova(όποιος την έχει δεί στο "In Treatment" καταλαβαίνει για τί ερμηνευτική ελπίδα μιλάμε),η 8η θέση του αξίζει.
7)
David Fincher.Οι σχέσεις στοργής με το σκηνοθέτη τερμάτισαν όταν είδα το "Zodiac" και,κυρίως,όταν διαπίστωσα οτί οι περισσότεροι το λάτρεψαν για να το λατρέψουν.Πρέπει να επιστρέψει σε πιο θαρραλέα projects...
6)
Shutter Island.Λίγο το polliticaly correct φινάλε,λίγο οι φανφάρες του Leo(θα τα πούμε και πιό πάνω για δαύτον) και λίγο το οτί ο Marty είναι ο μόνος,πλέον,από τους "μεγάλους" σκηνοθέτες που αναλαμβάνει projects κατά παραγγελία,με έκαναν να αδιαφορήσω για τη ταινία.Περίμενα περισσότερα...
5)
Uncle Boonme recalls his past lives.Πρόκειται για το νικητή των Καννών,με πρόεδρο τον Burton.Κατάλαβες τώρα!Μιλάμε για τεράστιο άθλο,να πέρνεις το πλέον πανανθρώπινο ζήτημα,το θέμα του θανάτου,και να το κάνεις αγνώριστο.Ο σκηνοθέτης είδε το θέμα μέσα από τα μάτια της θρησκείας και του τόπου και απέτυχε.Βάλτε μέσα και "σύνδρομα" για κομμουνισμό,αντάρτες κτλ.και καταλαβαίνετε που καταλήγουμε...
4)
Leonardo Di Caprio.Απορώ πώς όλοι οι σπουδαίοι σκηνοθέτες τον θέλουν για "μούσα" τους.Τον παραδέχομαι,όμως,και για αυτό.Προσωπικά,με έχει πείσει μονάχα στο "Revolutionary Road".Τη σβούρα σου και σ'άλλη παραλία...
Και
David Yates.Εδώ μιλάμε,μάλλον,για βατόμουρο.Γιατί λοξοκοιτάει επικίνδυνα άλλα εφηβικά αιμοσταγή "έπη" και γιατί προσέθεσε ένα ρεαλισμό στη σειρά που κλέβει πολλά από το παραμύθι.Πού είστε Chris Colombus,Alfonso Cuaron και,κυρίως,Mike Newell???
3)
Winter's Bone.Ίσως να φταίει που το είδα φρεσκοεγχειρισμένος στο 401,μαζί με 3 "σειρές" που είχα γνωρίσει την προηγούμενη μέρα.Όλοι πάντως του βάλαμε ένα τίμιο εξαράκι στα δέκα.Τίμιο,που απέχει μακράν,όμως,από τη μαζική υστερία που επικράτησε φέτος για την ταινία.Ανεξάρτητο και αμερικάνικο είναι δύο έννοιες που,για εμένα,δε συμβαδίζουν,άσε που αυτή η άθλια προφορά των rednecks μου προκαλεί αλλεργία...
2)
Τοy Story 3.Σκεφτόμουν πολύ σοβαρά,κάποτε,να κάνω τατουάζ το όνομα "ΑΝDY" στην πατούσα μου.Τόσο fan της διλογίας.Όμως,για εμένα,η τρίτη ταινία έχασε μια μοναδική ευκαιρία να κρατήσει τα πράγματα απλά και να γίνει μέρος της σπουδαιότερης,ίσως,τριλογίας.Η εισαγωγή ενός καταθλιπτικού αρκουδιού ώς arch-villain και η πολλαπλή επανάλειψη της "σούπας"-"θα μας παίξει,δε θα μας παίξει ο Αndy",με απογοήτευσαν.Θα μπορούσαμε να μιλάμε για αριστούργημα.
Και
Scott Pilgrim Vs.The World.Και ψυχή έχω και fan του Edgar Wright είμαι.Ίσως επειδή σιχαίνομαι τον Cera,ίσως γιατί το comic fun κομμάτι της χρονίας μου το είχαν,ήδη,καλύψει τα "Defendor" και "Kick Ass",κάτι,πάντως,δε μου πήγε καλά στην όλη ταινία...
1)
Βlue Valentine.Το overacting έδινε και έπαιρνε,όπως και η δηθενιά στη σκηνοθεσία.Το "μισώ" κυρίως,όμως,γιατί αποφάσισε να μας δείξει την κατάσταση Α και Β σε ένα ζευγάρι,αγνοώντας το προφανές και πιό σημαντικό:Τί τους οδήγησε από το Α στο Β?Αποκλειστικά για φρεσκοχωρισμένους ή για χρόνια μπακούρια που αναπολούν,ακόμη,την πρωτη γκόμενα που τους είπε 'Καλημέρα'....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)